het verhaal van een meisje
de gedachtes in me hoofd beginnen over te nemen
en al het geluk in me leven te in nemen
het lukt mij niet meer
ik ga de mist in zoals elke keer
de beloftes die ik maakte
waarmee ik juist meer vertrouwen kwijtraakte
ik durf het niet te vertellen
en bij je te aanbellen
bij elke vraag hoe gaat het is het weer hetzelfde antwoord
šja prima hoorš maar eigenlijk gaat het helemaal niet prima
ik zet telkens weer die glimlach op want het uitleggen van de pijn doet me juist meer pijn
het voelt net alsof ik vast zit in een kolenmijn
en nee ik wil het me ouders niet vertellen
dat helpt toch niet met het herstellen
altijd als ik tegen hun praat is het weer ruzie
het is net een verpeste poezie
help ik val in een afgrond
daarom dat ik me afzond
ik moet dit niet doen
en mezelf dit alles niet aandoen
maar de flashbacks komen terug
en ik verberg het met een glimlach en een kuch
en niet alleen de flashbacks ook de traumaŽs
ze komen terug zoals altijd
en dat alles op deze leeftijd
Dit gedicht is ingezonden door Rebecca Stuij
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: voor hem <3Vorige gedicht: Mijn hoofd vol met gedachten