Je verandere me leven.
Voor maar heel even.
Maar nu,
Nu heb ik het opgegeven.
Houden wij nog wel van elkaar?
Het is bijna onvoorspelbaar.
Wat er met ons is gebeurd,
Dat word zo afgekeurd.
Door iedereen.
We komen er ooit nog wel overheen.
Maar nu ga ik veder met mijn leven.
Even niet meer zweven.
Maar meer dingen gaan beleven!
Zonder jou.
Maar jij blijft ik mijn hart,
Je bent de enige van wie ik hou!
Waardering: 7.2 met 61 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Emma(R)
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: Liefste PapaVorige gedicht: Toen wij op vakantie gingen