Een grote menigte volgde hem en verdrong zich om hem heen. Onder hen
was ook een vrouw die al twaalf jaar aan bloedverlies leed. Ze had veel
ellende doorgemaakt door de behandeling van allerlei artsen, aan wie
ze haar hele vermogen had uitgegeven zonder dat ze ergens baat bij had
gehad; integendeel, ze was alleen maar achteruitgegaan. Ze had gehoord
over Jezus, begaf zich tussen de menigte en raakte zijn bovenkleed van
achteren aan, want ze dacht: Als ik alleen zijn kleren maar kan aanraken, zal ik al gered worden. En meteen hield het bloed op te vloeien en
merkte ze aan haar lichaam dat ze voorgoed van de kwaal genezen was.
Op hetzelfde ogenblik werd Jezus zich ervan bewust dat er kracht uit hem
was weggestroomd. Midden in de menigte draaide hij zich om en vroeg:
‘Wie heeft mijn kleren aangeraakt?’ Zijn leerlingen zeiden tegen hem:
‘U ziet dat de menigte zich om u verdringt en dan vraagt u: “Wie heeft
mij aangeraakt?” ’ Maar hij keek om zich heen om te zien wie het gedaan
had. De vrouw, die bang was geworden en stond te trillen omdat ze wist
wat er met haar was gebeurd, kwam naar hem toe, viel voor hem neer en
vertelde hem de hele waarheid. Toen zei hij tegen haar: ‘uw geloof heeft u
gered; ga in vrede en wees genezen van uw kwaal’.
Dit gedicht is ingezonden door nalu
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: Beste JuulkeVorige gedicht: ons Ed probeert alles