JOU
Waar je ook staat
Waar je ook gaat
Ik voel je, tot ik je niet meer kan betasten
Ik zie je tot je uit mijn zicht verdwijnt als een kleine stip aan de horizon
Waar de zee versmelt met de zon
Daarna bewaar ik je in mijn gedachten en sluit je in mijn hart, wat de pijn moet ontlasten
Enkel een wensballon, die ik wil doorprikken, blijft achter
Dat maakt het hunkeren wat zachter
Plots sta je daar weer en sluit je me in je armen
Heerlijk hoe je mij kan verwarmen
Zo wil ik voor altijd wakker worden, met het eerste wat ik zie, JOU
Omdat ik zielsveel van je hou
Jouw Liefde is wondermooi,jij bent de zin van mijn bestaan
Waar je ook mag gaan, waar je ook mag staan.
Waardering: 7.2 met 5 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Myriam D
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: Eenzaam wandel ik door de straat en vraag me af hoe het met je gaatVorige gedicht: In de groei van de liefde