Ik zweef in de lucht, boven een groen weiland, Daar ben ik gisteren onwillig gestrand. Ik verloor mijzelf en zij mij, Toen ik de dupe was van een steekpartij. Ik herinner mij messteken in mijn buik, En het grove taalgebruik. Hoe is dit mij ooit overkomen? Mijn leven is een één klap ingenomen. Zo vrij als een vogel, niets aan de hand, Als ik blijf zweven boven mijn mooie heuvelland.
Waardering: 7.19 met 32 uitgebrachte stemmen Dit gedicht is ingezonden door Electa
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.