Jullie kennen me wel,
Ik ben dat bekende drielagenmodel,
Daarachter in die kast,
Met buren van overlast.
Ik heb een dikke blubberbuik,
En te veel alcoholgebruik.
Die verschillende vleugels,
Zijn nog net geen enge ziekte vleugels,
Maar wel net een ooievaar.
Ik ben een verschrikkelijke knuffelaar,
Ik leef van de stof,
Maar het lekkerst is kunststof.
Heerlijk!

Dit gedicht is ingezonden door Sanne

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Volgende gedicht: Verjaardag van oma
Vorige gedicht: Ik ken een ventje

 
© 2006 - 2023 Jan Hengeveld.