Zoenen

Elke dag,
Wanneer het mag.
Niet alleen aan een ander denken,
Maar gewoon je tong schenken.
Ik ga vreemd,
Ik kan er niets aan doen, dat hij mij meeneemt.
Help, ik wil niet,
Kom op! Ik doe mijn vriend veel verdriet.
Ik wil niet mee,
Je gaat maar alleen.
Ik voel me als een baksteen!

Waardering: 9.25 met 4 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Blijheid

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
 
Volgende gedicht: het is vaderdag
Vorige gedicht: het ging niet meer om mij
 
© 2006 - 2023 Jan Hengeveld.