Leugens en feiten, niet begrijpen.. of verdriet.
Maar de waarheid op dit moment.. Zie ik even niet.
Ik weet niet hoe ver ik kan kijken,
Hoe dik naar dun de lijn in werkelijkheid is,
Is het een leugen of een feit..
Ik word helemaal gek van al dat gezeik.
Je laat me niet meer denken dat je echt van me houd.
Ookal laten die verhalen en reacties me koud.
Ik word door die verhalen gek gemaakt..
Ik wou dat je dat eens begrijpt,
Wij hebben daar ruzies over en dat doet mij pijn.
Het doet me ook pijn.. dat ik nu niet bij je kan zijn!
Ik weet.. alles komt goed, maar ik heb toch mijn twijfels.
Lig wakker in me bed en staar naar de sterren,
Denkend aan die leugens en feiten..
Maar kan de goeie weg niet vinden, hopelijk gaat dat slijten.
Ik heb nog wel alle gevoelens..
Ik weet.. jij bent toch steeds de enige voor mij.
Maar dat gevoel wat ik niet heb..
Wij zijn voor altijd.
Hoe zou dat nou kunnen komen, omdat ik je mis?
Of omdat ik me zorgen maak over die leugens en me vergis..
Geef asjeblieft het gevoel voor altijd terug..
Want zonder jou kan ik nu even niet aan denken,
Want jij bent de enige waar ik mijn liefde aan wil schenken..
Waardering: 7.13 met 40 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Bonita
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: ik hou van jeVorige gedicht: mama papa er loop een geest door mij heen