Bekijk het eens vanuit mijn situatie.
Je bent mijn beste vriend al voor jaren,
Dus laten we ons al dat gedoe besparen.
We kennen elkaar.
Als ik een probleem had, was jij daar,
Met een lief gebaar.
Onze avondjes vond ik zo fijn,
Nee, het mocht niet zo zijn.
Nu zit ik hier te snikken van de pijn.
Van verdriet, om het verlies van jou,
Nu laat je me helemaal alleen achter in de kou.
Is dit nu wat je wou?
Ik weet: ik heb je pijn gedaan.
Ik zag alleen iemand anders staan.
Het spijt me zeer,
Elke dag maar meer en meer.
Ik deed het niet expres.
Nu heb ik te veel stress,
Bang dat ik je zo ga verliezen,
Maar dat heb ik niet meer te kiezen.
Weet je wat ik deed toen ik je tekstje las?
Nu ga je denken, dat is echt wel maf.
Ik begon gewoon speciaal te wenen,
Niet wetend dat je zoveel om mij kon geven.
Maar blijkbaar is het toch wel waar,
Wonder boven wonder, maar heel bizar.
Nu heb ik mijn beste vriend weggespeeld.
We hadden bijna alles gedeeld.
Je weet dat ik om je geef.
Weet je waar ik naar streef?
Naar een tweede kans voor mij om opnieuw te beginnen.
Dan vertel ik je de waarheid en ga ik niks verzinnen.
Dit is echt moeilijk voor mij.
Is het nu echt voorbij?
Sorry Abdel.
Waardering: 7.11 met 28 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Britt
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)