Ik zag een prachtige bloedrode roos,
Met wel honderd rozenblaadjes.
Ik was echt wel verstomd en sprakeloos,
Eentje zoals men ziet op de mooiste plaatjes.
Ik dacht bij mezelf: "Zal ik me bukken,
En die roos voor mijn liefste plukken?"
Nee, ik laat die roos gewoon staan,
Zodat anderen er ook van genieten gaan.
Ik heb er gewoon een foto van genomen,
Deze kan ik nog gebruiken om jou te plezieren.
Ik ben dus aan de rode roos niet gekomen,
En zal er later een kaartje mee versieren.
Dit stuur ik dan naar jou,
Omdat ik zoveel van je hou.
© Jonah1958
Waardering: 6.75 met 4 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Jonah1958
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)