Jij bent mijn leven.
En dat niet voor heel even.
Dat heb ik je al vaker aangegeven.
Ik wou wel met jou onder water leven.
Samen en voor de rest helemaal niemand.
Helemaal alleen samen aan de water kant.
Samen eten in een leuk restaurant.
Wil je nooit meer kwijt jij bent mijn ware.
Er was eens een berg die was loodzwaar.
Maar met jou was het zo anders eerst zo raar.
Raar omdat het zo anders was eigenlijks gewoon prachtig.
Naar jou luister ik altijd aandachtend.
Waardering: 6.5 met 2 uitgebrachte stemmen
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: Het isVorige gedicht: Ja, mijn kasteel