Mieke zat op het strand
Ze vond haar vader erg intressant
Haar vader kan goed surfen
Dat zou ze niet durven
Ze keek toe hoe haar vader het deed
Hij was toch goed aangekleed?
Hij stond goed op zijn surfplank
Mieke dronk wat frisdrank
Mieke zij mag ik mijn vlieger pakken
Ze haalt hem uit een van haar knikkerzakken
Hij was wel erg groot
Het was net een berenpoot
Ze kon hem amper vasthouden
Ze had het bijna niet volgehouden
Haar vader zij nu gaan we echt weg hoor
We moeten nog naar het postkantoor
Mieke zegt nou oke dan
Haar vader zegt ik heet Arjan
Mieke hoopt dat ze nog een snoepje mag
Haar vader zegt zeg maar dag
Waardering: 5.5 met 2 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Carmen Lammersma
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: We zijn nu helemaal vrijVorige gedicht: Hij liet zich leiden door de wind