het is donker
het is leeg
het is koud
niemand die het licht doet schijnen...
niemand die de leegte vult...
niemand die mij warmte geeft...
ik ben alleen...
hoe hard ik ook schreeuw,
er reageerd niemand...
waar ik ook heen ren,
het blijft leeg...
jij hebt iedereen mee genomen...
en dat alles om die ene zin...
die ene zin die ik nooit meer vergeet...
Waardering: 9.67 met 6 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Aniri
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: De vogels fluiten Vorige gedicht: Als het verdriet om jou mijn hart beroert