Deze gedicht is voor mamma lief.
Wie hem steelt is een die.
Die moet zitten op een latje.
Met zeven spijkersin zijn gatje.
Tot hij roept genaden heer.
O,wat doet mijn gatje zeer.
Dan laat ik hem meschien wel vrij.
Maar wat denk jij.
ja, meschien wel maar meschien ook niet.
dan moet hij geven een parkiet.
Waardering: 5.5 met 2 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door r
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: hij de jongen die ik graag zieVorige gedicht: Je vader is overleden