het ging heel snel
met heel veel gekwel
1 minuut geleden was je er nog
en kijk nu toch
ik had je nog veel willen zeggen
maar het was te laat om uit te leggen
ik heb heel veel spijt
als ik denk aan de tijd
je hebt veel geleden
nu is dat het verleden
we hadden dat niet verwacht
het gebeurde die ene nacht
je wilde niet weg
je wist dat het de laatste keer was,zeg
je kon niet praten
voor dat kon ik me zelf haten
je kon niet lopen
het beste kon ik nog hopen
het deed mij pijn om je zo te zien
het is niet wat jij verdien
Waardering: 5.5 met 2 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door ana
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: LiefdeVorige gedicht: Allerbeste vriendin