Vrijdagnacht kon ik niet slapen ,
ik wist dat er een speciale dag was.
Ik was al heel de week gehumeurd voor zaterdag.
Er gingen veel dingen gebeuren ik wist dat gewoon al.
Maar je belt me af.
Ik las het & ik stortte helemaal in één,
een bui vol tranen.
Ik hield me sterk , ik zoek de weg naar men nicht.
Ik laat me niet meer snel doen door jou ,
het is genoeg geweest.
Ik wou dat dit veel leuker afliep ,
jouw lippen gingen de mijne raken
ik wist dat gewoon.
& men liefde voor jou zal steeds blijven
want jij zal altijd in men hart binnenblijven.
Waardering: 5.5 met 2 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Fien
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: Wat is LiefdeVorige gedicht: vele vragen die spoelen vaak door me brain