23 September 1974, 35 jaar geleden, ergens bij de Zaanse schans.
Tot 2006 wist ik niet van haar bestaan,
Ik kon ongegeneerd door Moelingen gaan.
Vanaf dat moment komen we elkaar overal tegen,
En als het even kan, genieten we samen van het leven.
Onze kinderen zijn leuke stellen,
Reden voor ons om weer even te bellen.
Nu zit ik hier met je in een huis,
Ik hoor nu in je vriendinnenkring thuis.
Ik ken je als een behulpzaam en gezellig mens.
Waardering: 5.5 met 2 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Fabienne
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: een gevoel dat mij overheerstVorige gedicht: JE BENT MIJ SCHATJE