Maandag
piepend hoor ik de wekker af gaan
in de kille, koude, vroege morgen
wetend dat ik nu toch eens moet opstaan
maar toch nog wat langer onder de dekens blijf verborgen
na toch nog een kwartier in bed zijn gebleven
kwam ik erachter dat het toch wel heel erg laat was
en dat ik maar heel even
moest opschieten, anders ben ik te laat in de klas.
rennend met mijn ontbijt in de hand
pak ik gauw de fiets en rij weg
hopend dat ik nog optijd op school beland
zonder pech onderweg
hijgend, puffend en zwetend zet ik mijn fiets op slot
en ren ik naar binnen
doe mijn haar snel in een fatsoenlijke knot
en zeg snel gedag tegen men vriendinnen
snel gaan zitten, spullen erbij halen
en kijk nog snel op de klok
yes! optijd! geen briefje ophalen!
en neem rustig uit men flesje nog een slok.
je vraagt je zeker af hoe dit nou kon gebeuren?
waarom ik nog tot zo laat in mijn bed lag
ach mensen hou op met zeuren
het is verdraaid maandag!
Waardering: 5.5 met 2 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Brenda
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: als ik aarzel dan loop ik op straatVorige gedicht: Hoe leefden de keizers in china