Gedichten: nieuw

Er was eens een mooi meis
Ze was ontzettend onwijs.
Dat meisje heet Mette dat was een mooie naam.
Dat meisje is heel erg lief geboren.
Wij hebben dat lieve meisje altijd gemogen.
Ook al was ze stil en verlegen.
Het was het liefste meisje wat haar ouders kregen.
Ik wist meteen dat we met elkaar wat hadden gemeen.
We gingen met elkaar overal en nergens heen.
We leerde elkaar beter kennen.
We moesten in het begin wel aan elkaar wennen.
We werden beste vriendinnen.
Dit zijn mijn allerbeste en mooiste zinnen.
Dit gedicht heb ik namelijk speciaal voor een allerbeste vriendin geschreven.
Dit moest ik je gewoon geven
Want dit is een vriendin die je helpt in nood.
Als je niet meer weet wat je moet dan maakt zij het altijd good.
Je kon altijd met haar lachen we waren heel vaak melig.
Ik voelde me bij dat lieve meisje altijd veilig.
We doen zoveel leuke dingen met elkaar dat je het op een moment niet meer kan vergeten.
Dat weet ieder wel voor zich zelf dat hebben we wel op ons geweten.
Dat stille meisje is nu al een beetje grover geworden.
Maar dit was zoals wij het wouden en het hoorden.
En als zij met probelmen zit weet ze dat ik voor haar klaar sta.
Maar ik denk dat ik nu maar weer eens wegga.
Einde

Waardering: 5.5 met 2 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Samantha

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Volgende gedicht: Baby, toen ik je zag, wist ik meteen
Vorige gedicht: Jullie zijn al 12,5 jaar bij elkaar