Het enige waarvan ik hou, ben jij.
Mijn liefde komt al dichterbij.
Dichterbij bij jou hart.
Maar met deze afstand is ze net gestart.
Dagen is ze al onderweg.
En met harten in overleg.
Ze heeft de weg gezocht, gevraagd..
Ze heeft zich erdoorheen gejaagd.
Ze dacht er al bijna te zijn.
Bijna bij de finishlijn.
Maar helaas, ze had nog een flink stuk tegaan,
maar ze bleef stevig in haar schoenen staan.
Want ze hield nog steeds in haar achterhoofd!
Mijn hart is nog niet leeggeroofd.
Er zit nog liefde voor hem in.
Beschermt door mijn beschermgodin.
..........
En op haar versleten, oude dag.
Wist ze niet meer wat ze zag!
En ja hoor, het was hij!
Ze liep hem langzaam naderbij.
Ze tikte hem op zijn schouder zacht...
En ze zag wat ze al lang niet meer had gedacht.
De mooiste jongen die naar haar lacht.
De mooiste jongen gaf haar de aandacht!!
Dit had ze niet meer durven dromen.
Maar toch is het uitgekomen.
Vecht, voor wat je hartje zegt.

Waardering: 9.63 met 8 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door danielle

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
 
Volgende gedicht: schrijven is een moeilijkheid
Vorige gedicht: De vogels fluiten
 
© 2006 - 2023 Jan Hengeveld.