ik kan er niet meer tegen
kouden handen op mijn huid
het elke dag weer wegen
en dat eten moet eruit
het aller engste monster
is mijn allerbeste vriend
waar ik elke dag opnieuw
een broodje minder van verdien
maar tegen ieder die ik ken
alleen maar schuld gevoel
en het monster staat bekend
voor helpen tot me doel
me doel is minder kilo's
vele dingen overslaan
ik voel me kut en futloos
ik heb anorexia!
Waardering: 5 met 1 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door sugarhips
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: Lieve opaVorige gedicht: lieve inge