ik hou van voetbal
vooral in de aanval
Mijn trainer heet Marcel
Hij houdt niet van een gelijkspel
Winnen doe je eerlijk dan is het pas fijn
want zo kan je alleen een kampioen zijn
Als wij verliezen dan loopt mijn trainer dagenlang te kniezen.
zwart en wit zijn onze kleuren,
daar heb jij niks over te zeuren.
Iedereen heeft zo zijn eigen ploeg,
net als het hebben van een favoriete kroeg
Soms een paar noppen in me been,
een paar keer flink stampen en ik ren er weer heen.
Dit gedicht is ingezonden door houdt
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: Mooie meid als ik naar je kijkVorige gedicht: lieve Oromiya