ik luister en hoor,
in het muziek zit een geluidspoor.
lopend door het strand,
is mijn nek verbrand.
maar hoor het muziek,
echt iedereen is uniek.
zittend in het zand,
en mijn voeten verbrand.
maar hoor het muziek,
ik vindt het uniek.
liggend aan de zee in het zand,
zijn mijn benen verbrand.
maar hoor het muziek,
liefde is uniek.
springend aan het strand,
zijn mijn armen verbrand.

Waardering: 9 met 2 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door willeke

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
 
Volgende gedicht: Beste Jeroen
Vorige gedicht: Voetbal
 
© 2006 - 2023 Jan Hengeveld.