ga als je weg moet gaan
blijf dan ook niet meer staan
ik blijf je eeuwig trouw
want over 1000 jaar hou ik nog steeds van jou
jij gaat je eigen weg
en jij komt nooit meer terug
dit afscheid doet zo'n pijn
zo zal het nooit meer zijn
ik mis je tederheid
een stuk genegenheid
alleen zijn zal ik moeten leren
geen warmte in mijn bed
niemand die koffie zet
eenzaamheid zou ik moeten accepteren.
Dit gedicht is ingezonden door appeloog
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: hee daar lieve meid Vorige gedicht: heey schatje