ooit was er een klik
vlinders in mijn buik
mijn hart stond in de fik
of was het misbrijk
ik voelde me gebonden
gebonden aan een muur
nog tot opde laatste seconden
als een sprookjes vieguur
zeven dagen later
voelde ik pas echt verdriet
alsof jij was mijn evenswater
ik kon je echt niet missen als je ziet
maar nu het later is
maar ik dacht na
de vijne tijd die ik nu mis
vooral toen je me vroeg en toen ik zei... ja
Dit gedicht is ingezonden door amber joenoes
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: mijn vriendenVorige gedicht: Is ons huwelijk af aan het zwakken