Ik wou dat ik dood was
Dat is de reden dat ik kras
Dit is te moeilijk
Waarom ben ik zo onmogelijk
Ik ben niet wie je denkt dat ik ben
Het is zo erg dat ik mezlef amper herken
Ik luister dagenlang naar depressieve muziek
Lag ik nu maar in een kliniek
Ik kan het niet meer aan
Alsjeblieft laat me gaan
Waarom moest mij dit overkomen
Was ik nu maar omgekomen
Ik weet dat dit droevig is
En ik heb me zeker vergist
Alles wat ik doe is fout
Sla me alsjeblieft knock-out
Ik kan het niet meer aan
Alsjeblieft laat me gaan
Als ik dit overleef
Wik ik dat God me mijn leven teruggeeft
Ik heb men best gedaan
Maar men depressie is niet voorbijgegaan
Ik kan het niet meer aan
Alsjeblieft laat me gaan
Ik heb alles gegeven wat ik te bieden heb
Die depressie lijkt wel een handicap
Kon ik er maar een eind aan maken
Maar dan zou ik men vrienden en familie kwijtraken
Ik kan het niet meer aan
Alsjeblieft laat me gaan
Sorry maar men tijd is gekomen
Het ging toch niet goedkomen
Sorry maar vaarwel
Dit gedicht is ingezonden door Boby5.0
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: ik ben gekVorige gedicht: ergens tussen engeland en wales