Maandag 25 Augustus 2008.
Wat er op die dag gebeurt was had ik nooit gedacht,
Het was zo onverwachts,
Het was zo’n moeilijke dag..
De dag toen ik jou voor het laatst in het echt zag.
De dag die ik nooit meer zal vergeten,
Het verhaal, de gebeurtenis..
neem ik overal mee naartoe in mijn leven.
Ik kan er niet meer tegen,
Maar ik moet mijn verdriet overwegen.
Dus god gezegen, geef mij de zon plaats van de regen.
Waarom heeft mijn vader zo’n kort leven met mij gekregen?
Waardering: 8.17 met 6 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door weg
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: liefste schatVorige gedicht: tatiana