er was eens een man in Afghanistan.
hij had heel veel problemen met Japan.
maar de probleem is het is ramadan.
dus geen oorlog maar wat dan.
Na een maand vasten is het voor bij.
Nu is Japan aan de beurt als de leider van Afghanistan dat goedkeurt.
Maar de leider van Afghanistan wilt dat niet.
Wat blijkt later heeft hij veel verdriet.
Maar dat maakt niks uit.
Want hij eet fruit.
Dit gedicht duurt niet meer zo lang.
Wat hij heeft geen belang.
Dit gedicht is ingezonden door Olcay
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: Ik hou van jouVorige gedicht: Vrijdag 27-02-2015 de dag dat mijn leven compleet overhoop gooide