Wat een jaar was dit,
bijzonder maar met name heel raar.
We kunnen met zekerheid stellen een waar crisisjaar.
Ook wij als gezin, hebben heel wat moeten laten.
1 ding staat als paal boven water, corona is wat we gezamelijk haatten.
Te weinig spontane bezoekjes of lekker wijnen op het terras.
In plaats daarvan ook nog een deel van het jaar op de bank in de badjas.
Lichtpuntjes waren er zeker ook...
Zoals op de blagen letten totdat er weer een papa of mama opdook.
Of onze Yoon vol in de puberteit
en duidelijk op zoek naar zijn "eigen" identiteit.
Dus eigenlijk was het "bijna" een jaar zoals voorheen.
En hierin pap, was jij voor mij een belangrijke bouwsteen.
Zoals al vele jaren kan ik altijd bij je terecht.
Hierdoor voel ik me absoluut bevoorrecht.
Dit gedicht is ingezonden door Bpalm
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: Zo dus jij bent peterVorige gedicht: Best Jonie.