In mijn dromen, zag ik een hele mooie fontijn
maar toen.. kwam jij ineens te voorschijn.
Je kreeg plotseling verschrikkelijke buikpijn
wat raar.. er kwam ineens een trein.
Die bracht je ergens naartoe
ik zocht en zocht.. maar daarna, werd ik doodmoe.
Ik ging even uitrusten
en even niet verontrusten.
Daarna stond ik op
en liep gelijk in galop.
Ik zag je liggen, in een bed bij het ziekenhuis
gelukkig, je kwam weer thuis.
Nu kom ik elke dag bij jou op bezoek
voor de koffie en de koek !
Waardering: 7.23 met 31 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Marlin
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: Abdel, ik meen alles wat ik zegVorige gedicht: Ga je mee als ik het zou vragen