Waarom ben ik hier,
Waarom niet daar?
De deur staat op een kier,
Aan de andere kant is gevaar!
Ik wil er heen,
Ik weet dat daar geen leven is.
Maar daar is iedereen!
Maar hier is geen gevangenis,
Hier is alles lief en aardig,
Daar is haat en verderf.
Daar is niemand dit leven waardig.
Dit is Gods erf!
Hier is eeuwig leven,
Daar lijdt men pijn.
Het is niet voor maar heel even.
Hier is het zo fijn.
Ik wil hier blijven!
Ik blijf in God geloven.
Zij zullen verstijven!
Ze zullen omkomen in de hete oven!
Als ik naar Zijn wil leef,
Zal ik voor eeuwig leven.
Dan zal het zijn of ik boven de wolken zweef.
Ik zal om anderen geven.
Nu doe ik dat ook wel,
Maar niet alleen!
Heidenen leven in een hel,
Maar ik heb God om me heen.
Leef naar de bijbel,
Dan ben je nooit meer alleen.
Geen ruzie, geen heibel.
Wees naar een ander niet gemeen.
Ook al doet een ander je zeer:
Leef naar Zijn gebod;
"Gaat heen en zondigt niet weer!"
Denk met alles wat je doet aan God!
Amen: het zal waar en zeker zijn,
Dat zullen we ook zeggen op het kerkplein.
Waardering: 6.63 met 8 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Griejanne
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Volgende gedicht: Een veld vol purperen bloemen
Vorige gedicht: Zondag, een bijzondere dag