met pijn in me hart ga ik het leven tegemoed
met mij gaat het niet echt suppergoed
maar toch vecht ik tegen het leven
ik heb al mijn energie uitgegeven,
en stap dapper door het leven heen
allen ik weet niet waar heen.
maar de tijd zal het me leren
en zal alles notuleren.
het leven is een strijd tegen je zelf
er gebeurd niks van zichzelf.
leer goed te leven
om naar de goede te streven
Waardering: 7.22 met 32 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door sohila
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: Ik huil van binnen Vorige gedicht: Ja huil nu maar