Sommigen zien jou als maatje, vaak een lekker ding.
Voor mijn hart vol met littekens een perfecte genezing.
Na een tijd ging ik steeds meer om jou geven,
En liet jij mij in de zevende hemel zweven.
Nu ik me eindelijk aan mijn gevoel overgeef,
Alleen het vuur in mijn hart voor jou overbleef.
Als het gebeurt is, is het makkelijk praten,
Nadat ik de liefde voor jou achter mij heb gelaten.
Jij was al gelukkig, maar niet met mij,
Onze liefde, al snel weer voorbij.
Nu zit ik hier en denk ik achteraf,
Zo bijzonder, het gevoel dat jij mij gaf.
Waardering: 7.17 met 30 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Electa
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: Een dorstig wolfje ging eens naar de beekVorige gedicht: De vier seizoenen