Twee jaar weg en ik wist me gelijk goed te gedragen. Nu zit ik hier,
Maar niet voor mijn plezier,
En elke dag als ik uit mijn raam kijk,
Zeg ik: "Waarom zit ik hier?"
Dan denk ik aan de Bijlmer, met een lekkere Chileense in mijn wijk.
Het leven is niet altijd zoals het lijkt.
Wat is het verschil tussen mij en de achterstandswijk?
Het lijk wel een politieke strijd!
Ik kijk om me heen en zie een dodenrijk,
Loop met mijn broertje een blokje om,
Dan vraagt hij: "Wat is de dikte van het schaduwrijk?"
Kijk, het leven is echt wel gevaarlijk.
Maar na een tijd wen je er wel aan.
Al moet je met je leven door kunnen gaan.
Waardering: 7 met 2 uitgebrachte stemmen
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: Ik aanbid je al heel langVorige gedicht: Morgen is niet vandaag.