Ik word gelukkiger naar mate ik ouder word,
Want vroeger toen ik kleiner was.
Was bij een nee mijn wereld al ingestort.
Als klein meisje samen met papa springen in een regenplas.
Dat was het leven van mij, terwijl ik ouder word.
Ouder worden om gelukkig te zijn.
Is dat ik nu meer waardeer, waarschijnlijk wel heel gewoon.
Gewoon om blij te zijn met mijn huidige levenslijn.
samen met mijn dieren, familie en met de juiste persoon.
is het belangrijkste in het leven om samen te zijn.
Samen zijn met de mensen om wie je geeft,
en geven om de mensen die je gelukkig maken.
dat is voor mij wat in het leven genoeg aangeeft,
aangeeft wat jou leven nuttig maakt met alle taken.
wees zuinig op jezelf en denk na voordat je opgeeft.
Dit gedicht is ingezonden door esther
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: Er was eens een beeldschoon meisjeVorige gedicht: Op mijn kamer even helemaal alleen